Herdenking Max Bonsel
Op 11(!)-jarige leeftijd doordat hij de eerste klas van de lagere school heeft overgeslagen
en wij maar een jaar en een dag in leeftijd verschillen, deed Max in 1953 samen met
mij toelatingsexamen voor de HBS en mochten we daarna naar klas 1B van de Rijks HBS,
voor ons de ‘school van papa’. Een bijzondere situatie: broer en zus en dan ook nog
geschiedenis les krijgen van je eigen vader! Bij de reünie t.g.v. het 50-jarig ‘jubileum’
van ons eindexamen jaar keken we met z’n allen terug op onze HBS tijd waar we over
het algemeen fijne herinneringen aan hebben. Na zijn eindexamen op 16-jarige leeftijd
begon Max in Eindhoven op TU aan zijn studie elektrotechniek, die hij met goede resultaten
doorliep. Echter vlak voor zijn afstuderen overkwam hem, buiten zijn schuld, een
ernstig auto ongeluk met als gevolg zwaar hersenletsel. Hoewel de operatie slaagde,
bleek het afronden van zijn studie niet meer mogelijk. Maar de TU wilde Max niet
kwijt en hij heeft als technisch studie medewerker tot grote voldoening van hemzelf
en van alle anderen daar kunnen werken. In 2008 heeft hij er zelfs zijn 50-jarig
TU jubileum kunnen vieren.
Sinds 1992 woonde Max in een appartement in Geldrop waar hij zich heel prettig voelde.
Tot afgelopen april helaas na vele medische onderzoeken in het UMC Sint Radboud in
Nijmegen bleek dat Max leed aan een ernstige vorm van kanker in verschillende organen.
Alhoewel hij een zeer geslaagde hersenoperatie onderging (de tweede in zijn leven)
was er helaas geen goede prognose voor verdere behandeling en genezing. Na een zeer
moedig en steeds meer accepterend ziekbed, maar gelukkig zonder pijn overleed hij
op 23 oktober. Na een korte herdenking in Max zijn stijl, werd hij te Venlo in familiekring
begraven. Alle mooie en vele herinneringen aan zijn leven en werken zorgen ervoor
dat we geen afscheid van hem nemen:
Max blijft bij ons.
Marianne Bonsel
